Ha jullie daar!

Hoe gaat het het daar? Al vakantie? Hier gaat het lekker!

Ik ben op dit moment in Costa Rica en ik zal even vertellen wat ik de afgelopen tijd heb uitgespookt.

Ten eerste hebben we Panama verlaten. We zijn na Bocas del Toro lopend de grens over gegaan en uiteraard onze stempels binnengehaald (de inhaalrace op jullie is van start, JeJoCas!). De grens bestond uit een gammel brugje, waarna je opeens op Costa Ricaanse bodem stond. Na een paar kilometer in de bus was het meteen al anders. Overal bananenplantages! Niet erg bijzonder, maar wel anders. We hebben een gezellig nachtje gehad in Puerto Viejo, een rasta town aan de caribische kust. Om de vijf meter kwam er een gast naar je toe die je wiet wilde aansmeren, maar als echte Hollanders (' you' re from Amsterdam, you have to smoke weed!') sloegen wij dat netjes af. De volgende dag gingen we als een speer door naar Turrialba, om daar de heftige rivier te bedwingen met een raftboot. Het scheen een van de beste plekken ter wereld te zijn, en dat geloof ik graag! Het was echt supergaaf. Een paar keer bijna de boot uitgedonderd, Jeroen bijna meesleurend, maar ik bleef binnenboord. Pfieuw! We werden alle kanten op geklotst en er werd regelmatig ' get down!' door onze stuurman geschreeuwd, om de hoge golven te bedwingen. Een dikke kick! Een nachtje geslapen in Turrialba en toen hup naar Tortuguero. Dit is een afgelegen stadje (niet bereikbaar via de weg, maar door boot) aan de caribische kust. De hele dag gebust, gezeten, gewacht en gehobbeld, waarna we bij het bootje kwamen. Die leidde ons soepel door de rivieren van dit mooie gebied en zette ons veilig aan wal. Die avond gezellig met wat Nederlandse backpackers gegeten en toen begon onze volgende tour alweer. Schildpadden zoeken! Tortuguero is een van de weinige plekken op de wereld waar de leatherbackturtle eieren legt. Nou die wilde wij wel zien natuurlijk. Het was een wilde gok, want het seizoen van dat beest was eigenlijk al ten einde. Na een uur in het pikkedonker achter een soort hobbit gewandeld (het was meer rennen) te hebben over de beach, zagen we in de verte een lichtje naar ons seinen. Dit was blijkbaar goed nieuws, want onze leidster verhoogde het tempo nog wat. Zwetend en hijgend kwamen we bij de plek van het lichtje en wat lag daar in het zand... een leatherbackturtle. Een gigantisch, prehistorisch beest van ongeveer 1.80 meter lang en een dikke meter breed lag daar haar eieren te leggen. We konden er mooi omheen staan en het dier werd met infrarood lights beschenen, aangezien we geen infrarood camera's hadden mochten we helaas heen foto's nemen. Na de legging, begroef ze de eieren met haar grote poten met zand, wat erg gestructureerd gebeurde. Nu maar hopen dat haar kindjes het overleven, want dat schijnt maar 10% te zijn. Na het gedoe schoof ze zichzelf terug naar de zee en weg was ze. Heel mooi om te zien! We liepen in een wat rustigere pas terug en tevreden viel ik in slaap, om de volgende ochtend weer om 05:00 naast mijn bedje te staan! We zijn lekker op dreef. We hebben een kanotocht gemaakt in de vroege ochtend, waarbij we over de mooie rivieren voeren. Vogels, heel veel vogels, gezien en kaaimannen! Die zijn niet zo groot als krokodillen, maar ze lijken er toch echt op. Ook de aapjes slingerden weer boven ons hoofd en maakten angstaanjagende geluiden. Gelukkig hebben ze nog geen poep gegooid, want dat doen ze! Die middag ook nog even de golven bedwongen met het board van Tom, maar het was zo ondiep dat ik niet meer durfde met al die boards die al gesneuveld zijn. Na deze vele belevenissen in het Parque National Tortoguero, besloten we om onze reis voort te zetten.

We namen deze keer een shuttlebus, je betaalt wat, maar binnen een paar uur waren we op onze volgende spot genaamd La Fortuna. Dit stadje ligt naast de vulkaan Arenal, een van de tien meest actieve vulkanen ter wereld. Toen we er toch waren hebben we maar meteen een tour geboekt voor die avond. Zonder avondmaal en rust, hop het busje in! Vanaf een mooi plekje hebben we kunnen staren naar de lava die uit de vulkaan stroomde, heel bijzonder. Het droop in banen naar beneden en spreidde zich zo uit. Supermooi! Vervolgens een plons genomen in een warm bad, met water dat van de vulkaan kwam. Een natuurlijke poel tussen de bomen, ultiem relaxt was dat. De dag erna hebben we gehiked naar een waterval, 5 km heen en 5 km terug. Ik had de mannen zover gekregen om mee te gaan, maar het was nogal een domper. De taxi's reden langs ons omhoog, net zoals de tourbussen vol met schreeuwende ('ooohhhh myyyy godddd!') Amerikanen, en we werden ingehaald door luie mensen die op een paard omhoog sjokten. Boven aangekomen kwamen we erachter dat we 10 dollar entree moesten betalen, wat we niet bij ons hadden! Ik heb mijn lieve gezicht nog opgezet, maar dit mocht niet baten. Balen! Dus weer 5 km terug, over het asfalt, heerlijk. Een voordeel: we kwamen erachter dat er vlak bij ons hostel een mooie (gratis) poel was, ook met waterval! Lekker aan liaan het water geplonst en de verkoeling opgezocht. Die avond kwamen we weer dezelfde Nederlanders tegen uit Tortuguero en weer gezellig gegeten. Filmavondje gehouden, relaxt!

Vanaochtend hebben we de bus gepakt en zijn we na een dag bussen aangekomen in Monte Verde, een toeristisch stadje in de bergen. Hier gaan we morgen een Canopytour doen! Dit houdt in dat je als een ware Tarzan van boomtop naar boomtop kan slingeren, wat me wel wat lijkt! Lekker tussen de aapjes spelen.

En nog erg goed nieuws: Suus komt terug! Ze komt over twee dagen aan, echt leuk dat we weer compleet zijn straks. The Magic Four!

Nu zal ik nog wat foto's proberen erop te zetten, als ik nog fotoruimte heb........

Over iets meer dan twee weken fiets ik weer rond in Nederland en eet ik ontbijtkoek en yoghurt met musli. Raar, maar waar!

Dikke kus!