Hallo lievelingen,

Alles kids? Hier wel!

Het is weer een aantal weken geleden dat ik een verhaal heb geschreven, maar dedagen vliegen hier voorbij. Ik sta op en voordat ik het weet lig ik alweer gebroken maar gelukkig in mijnmet een diepe kuil gesierde bedje. Er zijn raar genoeg al twee maanden voorbij, wat tot het logische gevolg heeft dat er nog maar twee over zijn. Met onze fantastische reis daarna nog als afsluiter. Ik moet zeggen dat ik sta te trappelen om op reis te gaan! Kan niet wachten, maar dat zal toch nog even moeten. Gelukkig heb ik het hier lang niet slecht, waar ik nu meer over zal vertellen.

Ik zal, tradiegetrouw, eerst wat vertellen over mijn bezigheden op de Capriles Kliniek, waar zoals altijd veel te beleven valt. Susanne en ik hebben al een aantal weken een flinke structuur in onze stagedagen zitten. Dat lijkt op dit eiland onmogelijk, maar we hebben het toch voor elkaar gekregen! We hebben nuzes groepen onder onze hoede, die we samen draaien. Daarnaast hebben we beide een individuele client, wat ik nog eenechte uitdaging vind.De groepen lopen allen soepel. We hebben onder andere eenmannengroep die bestaat uit acht volwassen mannen. Deze mannen hebben bijna allemaal schizofrenie met daarbij een verslaving en sommigen hebben ook nog eens een delict gepleegd. Het geeft toch wel een kick als je daar als tweedames even staat uit te leggen wat ze moeten doen. En ze luisteren nog ook! Nahhhh!
Verder hebben we onder anderenog eencrisisgroep, die elke week dus ook verandert. Er komenvaak nieuwe clienten bij, wat de therapie soms lastig maakt. Toch gaat het heel goed!Wemerken dat we veel clienten kunnen aansteken met ons enthiousiasme, dat is wel leuk om te merken. De hele dagzwaaien we naar alle clienten die vaak nog twee keer zo hard terug zwaaien. Heel fijn omzo gewaardeerd te worden!
Er gebeuren ook nograre dingen op stage.Laatst liep er een mannelijke client in zijn blote jeweetwel rond, waarschijnlijk in een psychose, waardoor we even niet wisten waar we moesten kijken! Ook hebben een aantal clienten een somatoforme stoornis, wat inhoudt dat ze denken dat ze ergens pijn hebben, maar dat dit in werkelijkheid niet het geval is.Laatst greep er een clientnaar haar hart enkreunde van de pijn, dat is toch wel even schrikken.Moeilijk om voor te stellen dat diepijn er waarschijnlijk niet is en geen lichamelijke oorzaak heeft.Soms lopen we ook nog tegenhet cultuurverschil aan tussen Nederland enCuracao. De man is hier redelijk bazigen dominant, wat wij als geemancipeerde vrouwen soms lastig vinden. Bij een groep komt bijvoorbeeld vaak een mannelijke begeleider mee, die de eerste keer flink de therapie verstoorde met zijn gedrag.Hij maakteeen client belachelijk, omdat hij ' het niet goed deed' en zette hem zelfs uit de oefening! Wij stonden machteloos toe te kijken enwisten niet goed hoe we moesten reageren.Heel bizar was het! Gelukkig hebben we dit opgelost en hebben we er nu minderlast van. Tegen dat soort dingen lopen we dus zo af en toe aan,maar dat houdt het wel interessant!

Afgelopen week zijn we ook bij de Blenchischool geweest, waar onder andere autistische kinderen naar school gaan. Wij betwijfelen af en toe nog of de diagnoses allemaal kloppen, maar dat terzijde. We hebben vier autistische kids onder onze hoede, die we maar voor de rust (druk joh!) even hebben gesplitst in twee groepjes van twee. Het zijn echt lieve kinderen waar we graag onze vrije vrijdag voor opofferen! Het is heerlijk op een speelse manier therapie te geven. Ze spreken wel alleen Papiamentu, maar zelfs dat is al wat meer koek en ei. We kunnen de basiszinnetjes nu wel, waardoorze ons goed begrijpen. Soms kijkenze je met grote vragende ogen aan en dan heb je gelukkig altijd nog het voordoen. Dat werkt altijd. We kunnen dus nu zelf ook lekker een uurtje spelen op vrijdag! Dat is nooit weg.

Stage is dus serieuseboel, maar er blijft genoeg tijd over om de beest uit te hangen!Met mijn housemoves (jahaa de shuffle oefen ik ook nog jejocasper!)zit het wel snor. Voor de kenners: Laatst was DJ Roog er, helemaal uit mijn dak gegaan. Het dak vloog er nog net niet af, maar als die erop had gezeten was dat wel gebeurd! Vanavonddraait Ricky Rivaro op Mambo Beach, waar ik mijn mijn voetjes in het zandvan de beats ga genieten. Mijn roomies gaan niet mee, maar heb met een gezellige andere groep afgesproken. Wordt weercrazy house!

Het salsadansen gaat ook lekker. Susanne en ik (Jeroen heeft even een'pauze') gaan steeds meer vooruit en krijgen onderhand een beetje swung (of swing).Level twee hebben we al bijna doorstaan en dan is het tijd voor Level drie!Weer voor de kenners (Suus?) , of om even een indruk te krijgen van demoeilijke termen die over de dansvloer geschreeuwd worden tijdens de les:Oefenstof: crossbodylead, crossbodyturn, sholderhold, sholdercheck, number 1, number 4 (dietwee hoor ik in mijn slaap nog), spotturn, loop-flip-flip-pivot, tingeling, zetta, zetta-advanced, groet de buurman!, groet de andere buurman!, rondje, rondje met sprong, halve maan, basic, enz. enz. enz. enz.....Waarschijnlijk niet te begrijpen deze codetaal, maar het gaat om het idee!

Elke week werken we ons in het zweet (ja echt!) tijdens de les en we worden gedraaid totdat we dol worden.Ter verduidelijking: Als we een aantal keer gedraaid zijn door de vent, moet de man de vrouw 'neutraliseren' door even samen de andere kant op te draaien. Heel fijn! Ik ben er dus achter gekomen dat de rol van vrouw binnen salsadansen niet meer is dan heeeeel veel draaien! Aan het einde van de les val ik altijd om als ik ook maar een halve draai hoef te maken,totaal de kluts kwijt. Moetmijn danspartner van die avond dan gelukkig hartelijk om lachen.

We hebben ook nog wat culturele uitstapjes gedaan, waar ik jullie niet teveel mee zal vervelen. Omdat ik vind dat de kapper hier ook bij cultureel hoort, zal ik daar eens iets over vertellen. Ik wilde graag een nieuwe coupe en na een zoektocht belandde ik bij een antilliaanse kapper. Wel een hippe dus ik dacht dat zit wel goed! Niet dus. Tijdens het knippen kroop ik steeds dieper weg in mijn stoeltje en ik keek Suus af en toe vragend aan. Ze keek vervolgens geshockt terug, waardoor ik zeker wist dat het foute boel was. Er is een flink stuk af! Toen ik naar buiten liep voelde ik de wind wel weer lekker langs mijn nek waaien. Dat is weer een voordeel! Gelukkig kan ik het net in een staartje proppen, dus wees niet gevreesd. Voor diegene die daarvoor vreesden.

Suus en ik hebben af en toe een vrouwendag of een vrouwenavond. De mannen hebben dit ook wel eens (een mannenavond dan natuurlijk), wat ons ook wel wat leek! Afgelopen woensdag hebben we een gezellige avond gehad in het TMF café. Klinkt uber Hollands, en dat is het ook! Elke woensdag is het karaoke night, waar ik persoonlijk een redelijke hekel aan heb. Maaar het was vrouwenavond dus hebben wij ook even onze keeltjes gesmeerd en een prachtig liedje gezongen. En wel kedeng-kedeng van onze Guus. Gelachen!! En je raad het nooit, Naijib Amhali was er ook en die moest ons weer even overtreffen met een vette beatbox impressie. Daar konden we niet tegenop, want hij is echt goed!

Nu ik hier toch ben, wil ik ook mijn duikbrevet gaan halen. Heel veel stagaires doen dat hier, het is lekker goedkoop! En het schijnt wel mooi te zijn:) Aangezien ik met zwemmen in de zee liever en vaker met mijn hoofd onder water dan boven water ben, is het wel wat voor mij. Ik ben alleen nog verkouden (stomme airco), waardoor ik het nog even moet uitstellen. Ik zit nu met een sjaal in ons kantoortje, zodat ik snel de onderwaterwereld kan gaan ontdekken.

Zoals jullie misschien wel gemerkt hebben gaat hier alles wel zijn gangetje. Het gaat ontzettend snel en ik heb niet eens tijd voor heimwee! Wel mis ik soms het fietsje en een lekker koude nacht waarbij je flink onder de dekens kan kruipen. Maar dat is dan ook alles! Goed teken dus.

Ik hoorde dat het bij jullie ook wat zomerser werd, mooi! Dan zijn jullie wat minder jaloers:)

Ik houd jullie, zoals altijd, weer op de hoogte! En dit keer zal ik proberen dat wat eerder te doen, wel zo leuk.

Geniet van het zonnetje! Dan doe ik dat ook!

Liefs en een kus,

Roos

p.s. voor een 'mannen' impressie van Curacao: check het filmpje op de sites van Tom en Jeroen!